แดดเช้า
ฉันเดินสำรวจบ้านไม้หลังเก่าๆ หลังนี้
เก่ามากเต็มทีแล้ว และดูรกร้างเหลือเกิน
บ้านไร้เจ้าของ
ในเนื้อที่ห่างไกลจากความเจริญมากมายนัก เป็นความบังเอิญเหลือเกินสำหรับความซนของฉันที่อยากรู้อยากเห็นว่า ภายในพุ่มไม้รกเรื้อ และสวนที่ถูกทิ้งร้างไร้คนดูแลนี้ มีอะไรที่น่าสนใจ
ความใจกล้าของฉัน จึงเดินผลักประตูไม้เก่าๆ เข้ามา หยากไย่เกาะเต็มผนัง เพดานเต็มไปด้วยใยแมงมุม และละอองฝุ่นเต็มไปหมด ฉันจามหลายครั้งหลายหนด้วยความเป็นคนแพ้อากาศ
ดีที่เตรียมกระดาษทิชชูมาค่อนข้างเยอะหน่อย
แต่ก็ช่วยอะไรได้ไม่มากนัก เพราะบรรยากาศอับๆ และละอองฝุ่นที่ถูกกักไว้นั้นนานเต็มที
สิบกว่าปีได้แล้วละมั้ง
ฉันคิด
ฉันยังคงท