เรื่องสั้น นิยาย

สาวน้อยหมวกแดง

แดดเช้า

 ฉันเดินสำรวจบ้านไม้หลังเก่าๆ หลังนี้ … เก่ามากเต็มทีแล้ว และดูรกร้างเหลือเกิน

บ้านไร้เจ้าของ … ในเนื้อที่ห่างไกลจากความเจริญมากมายนัก เป็นความบังเอิญเหลือเกินสำหรับความซนของฉันที่อยากรู้อยากเห็นว่า ภายในพุ่มไม้รกเรื้อ และสวนที่ถูกทิ้งร้างไร้คนดูแลนี้ มีอะไรที่น่าสนใจ

ความใจกล้าของฉัน จึงเดินผลักประตูไม้เก่าๆ เข้ามา หยากไย่เกาะเต็มผนัง เพดานเต็มไปด้วยใยแมงมุม และละอองฝุ่นเต็มไปหมด ฉันจามหลายครั้งหลายหนด้วยความเป็นคนแพ้อากาศ

ดีที่เตรียมกระดาษทิชชูมาค่อนข้างเยอะหน่อย … แต่ก็ช่วยอะไรได้ไม่มากนัก เพราะบรรยากาศอับๆ และละอองฝุ่นที่ถูกกักไว้นั้นนานเต็มที

สิบกว่าปีได้แล้วละมั้ง … ฉันคิด

ฉันยังคงท				
 2691    2    0