เช้ารุ่งขึ้น เป็นวันที่งานบานตะไท ที่จริง งานก็เยอะอยู่ทุกวันนั่นแหล่ะ หาวันว่างน้อยมาก ... เหมือนโม้เนอะ ฉันตั้งใจจะเขียนเรื่องราวทั้งหมดนี้ ส่งเมล์ให้เพื่อนคนหนึ่งรับรู้ แต่จนแล้วจนรอด ไม่ได้เขียนสักที จนเมื่อปลายสัปดาห์ที่แล้ว เพิ่งจะมีโอกาสเขียนเมล์ถึง ก็ไม่รู้ว่าเพื่อนคนนั้นจะน้อยใจหรือเปล่า เขาอาจคิดว่า ฉันมีอะไรมากมายต้องทำ ซึ่งหมายถึง มีคนอื่นที่สำคัญกว่าในการติดต่อ
ถ้าไง .. บอกซะตรงนี้เลย เขานั่นแหล่ะ สำคัญกว่าใครแล้ว :) เชื่อไม่เชื่อ ดูที่จมูกของฉันสิ เห็นมั๊ย มันไม่ยืดยาวเลยนะ
ปล. ท้ายนี้เอาบุญมาฝาก อย่าลืมรับอนุโมทนามิกันด้วยเน้อ
......................................
58
0
0
หน้าส่วนตัว
