คนเขียนกลอน
ฟองสบู่น้อยลอยไปใจคิดถึง
ว่าชีวิตเกิดมาน่าอดสู
แค่เป็นฟองสบู่สีชมพู
อยากเป็นดังชมพู่มีกิ่งไป
อยากเป็นดังลูกแก้วน้อยสีสดใส
แต่ยังงัยก็เป็นแค่ฟองสบู่
คิดอยากเป็นนั่นเป็นนี่ที่ชมดู
คิดอยากเป็นดังปูในทะเล
เกิดมาเป็นฟองอันเล็กไม่สนุก
เกิดมาเป็นปลาดุกดีหนักหนา
เกิดมาเป็นให้ได้ดั่งสกุณา
ก็คงดีกว่าเป็นฟองสีชมพู
น่าสงสารฟองสบู่เฝ้าแต่คิด
เพราะชีวิตเกิดมาแสนจะสั้น
เกิดมาจากก้อนสบู่เพียงหนึ่งอัน
อยู่ได้ไม่ถึงวันก็คงต้องแตกไป
หากเป็นลูกแก้วน้อยคงแสนสุข
เกิดเป็นมุขมีค่าดีเป็นไหนไหน
เกิดเป็นอะไรสักอย่างก็คงจะสมใจ
แต่ทำมัยเกิดได้เพียงฟองสีชมพู
ฟองอันน้อยลอยไปในอากาศ
ถ้าหากพลาดโ