จากวันนั้นที่เราได้ร่ำรา
คราบน้ำตาฉันยังไม่จางหาย
ยังคงจำหนึ่งคำคำสุดท้าย
รักนั้นสายเกินกว่าจะเป็นจริง
คิดทีไรทำได้เพียงแต่เจ้บช้ำ
ทุกคืนร่ำคร่ำครวญดั่งผีสิง
ท่ามกลางความอ้างว้างไม่ไหวติง
ขอเพียงสิ่งเศษเสี้ยวใจช่วยบรรเทา
คงเป็นเพราะเธอคงพบใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งช่วยให้ใจเธอคลายเหงา
ความรักจากใจฉันคงแค่เงา
มันคงเก่าคงไม่เข้ากับใจเธอ