19 มิถุนายน 2552 12:45 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
เมื่อรักห่างร้างแรมยิ่งแต้มเศร้า
ในวันหนาวจึ่งร้าวรานกว่าวานไหน
ในดวงมานที่ซานซบสยบนัย
ยังเจ็บแปลบแนบนัยหทัยชาย
ทุกข์ท้อโถมโรมเร้าเศร้าถึงจิต
เหตุพ่ายพิษความรักที่หักหาย
ชีวิตสิ้นสูญหวังซังกะตาย
มานสลายมลายหมดที่งดงาม
เหลือแต่ความที่ถามโศกวิโยคอยู่
ในรู้สึกระลึกรู้ทุกคำถาม
แต่สร้อยเศร้ายังเย้ายั่วทุกเนื้อนาม
สุดจะห้าม ความคิดยามพิศถึง
ที่ตรงนั้นฝันเอ๋ยเคยพิลาศ
บุพชาติสะอาดใสในโลกหนึ่ง
ยังหอมหวลชวนหาทุกตราตรึง
ในคะนึงยังซึ้งซ่านทั้งมานเรา
กล้ำสะอื้นกลืนสะอึกระทึกระทด
น้ำตาหยดรดแต้ม แกล้มความเศร้า
ยามเหว่หวาดขลาดสะทกหัวอกเยาว์
ขมก็ข่ม ถมเข้า เอาเป็นทุน
เคยเด็ดเดี่ยว แม้เดียวดายเมื่อกายทุกข์
ใครที่ปลุกปลอบให้ใจละไมอุ่น
ใครที่เคล้าเคลียคลอ... ขอรอคุณ
โอ๋อกเอ๋ยเคยอุ่นกรุ่นอุรา
มิคิดคาดชีวาตย์มาขาดบั้น
ใจหวิวหวั่นพรั่นไหวไร้หรรษา
ทรมานซ่านซัดหัทยา
โชคชะตาพาหายทลายลาญ
...๒...
ก่อนเคยมีสตรีหนึ่งพึงปลุกปลอบ
ก่อนกุกอปกรรมกิจผลิตผสาน
แต่บัดนี้มิมีนางมาเนาว์นาน
นุชนงคราญได้ลี้ตีจากไป
นี่ทนได้อย่างไรใจไม่รู้
รู้แต่สู้อยู่ระหว่างความว่างไร้
หนึ่งนาทีที่ทุกข์ทับแทบขาดใจ
เราอยู่ได้อย่างไรไม่มีเธอ
เมื่อใจโศกเห็นโลกกว้างสิ้นทางหวัง
หมดพลังที่ตั้งจิตคิดเสมอ
มีแต่ความอุ่นไอละไมละเมอ
นั่งยิ้มเก้อแล้วหนอต่อแต่นี้
ด้วยชีวิตผิดพลาดพินาศป่น
จึงได้ดลสร้อยสลดกำสรดศรี
ถ้อยที่เผยเอ่ยหลากจากฤดี
วันนี้มีแต่เศร้ารานเร้ารอน
............................................
สังฆยนา ๑๒.๓๑
พระศุกร์ที่ ๑๙ มิถุนาย์ ๕๒ / แทนคุณแทนไท
17 มิถุนายน 2552 15:45 น.
แทนคุณแทนไท
เสียดายฟ้าเคยเห็นเป็นสีฟ้า
เสียดายธารธาราปลาเคยว่าย
เสียดายลมเคยพรมห่อห่มใจ
เสียดายวัน เสียดายวัย ที่ไกลเกิน
เสียดายรอยอารมณ์ข่มความคิด
เสียดายมิตรไมตรีที่ห่างเหิน
เสียดายจินตภาพเคยอาบเพลิน
เสียดายกาลเหลือเกินยับเยินแล้ว
เสียดาย ดวงดาวเคยวาวฟ้า
เสียดายริ้วทิวา อุษาแก้ว
เสียดายเพชรเกล็ดสีมณีแวว
เสียดายรุ้งพริ้มแพรวเคยแวววัน
เสียดายสร้อยบุพเพสันนิวาส
เสียดายชาติปรารถนาเคยพาหวั่น
เสียดายอุ่นกรุ่นไอละไมนั้น
เสียดายคืนเสียดายวันที่ฝันมา
เสียดายดวงดอกไม้เคยงดงาม
เสียดายพจบทนิยามความคิดหา
เสียดายภู่หมู่ภมรบินว่อนฟ้า
เสียดายหยาดเมฆาคราต้องลม
เสียดายลมหายใจเมื่อไหวสั่น
เสียดายความเชื่อมั่นที่หมั่นสม
เสียดายส่วนรู้สึกเคยนึกชม
เสียดายความปรารมภ์นิยมรัก
เสียดายใดไหนเล่าจะเท่านี้
เสียดายห้วงดวงฤดีเคยพลีปัก
เสียดาย ฉันแสนเสียดายนัก
เหมือนเสียศักดิ์ เสียศรี เสียชีวิต
...บทส่งใจ
...ที่รัก
...ถ้าความเป็นผม
...ไม่ได้เข้าใกล้ความเป็นไปที่คุณคะนึง
...คุณจะยังปรารถนาไมตรีที่เคยมีอยู่หรือไม่หนอ
...สายลมแสนสวย ท้องฟ้าแสนงาม
...ยามที่ไม่มีคุณ ดุจหัวใจผมได้หลุดหายไป
...
...อยากให้กายธรรมชาติผมเป็นดุจท้องฟ้า
...แหละให้หัวใจแห่งดวงจิตปรารถนาเป็นดั่งเป็นสายลม
...
...เสียดายนะ ที่ผมมิอาจเป็นเช่นนั้นได้
...น่าเสียดาย
สังฆยนา : ๑๕.๒๙ นาฬิกา
พระพุธที่ ๑๗ มิถุนาย์ ๕๒ / แทนคุณแทนไท
13 มิถุนายน 2552 15:23 น.
แทนคุณแทนไท
แด่ความทุกข์
...๑...
ถามถึงความคิดถึง จะถึงไหม
ถามหัวใจ ให้หวั่นไหว อะไรเล่า
ถามคะนึง จึงอึงออ พนอเนาว์
ถามถึงเรา ผิดแล้วเจ้า เราไม่มี
...๒...
จะถามฝัน ฝันนั้น ก็ฝันเฟื่อง
ถามรู้สึก ก็เปล่าเปลือง ทุกส่วนศรี
มาถามสุข สุขแค่เสี้ยว ที่เคยดี
ถามทุกความ เคยมี ไปทำไม
...๓...
จะตอบถึง ให้ซึ้งชัด จนตัดขั้ว
จะตอบความ ที่ย้ำยั่ว หัวอกไหว
จะตอบตาม ทุกสิ่ง ซิจริงใจ
จะตอบเธอ ที่เนาว์นัย หทัยชาย
...๔...
รักแสนรัก ภักดีมิมีหมด
รักแสนงด งามย้ำ ล้ำความหมาย
รักแสนเทิด ทูนนั้น มั่นมิคลาย
รักแสนอื่น หมื่นใด ไม่คิดแทน
...๕...
ยังแน่แน่ว แน่นัก แม้รักพ่าย
ยังแนบชิด สนิทนัย หทัยแน่น
ยังเคียงใกล้ ห้องใจ ทั่วทุกแดน
ยังหวงแหน แน่นหนัก รักมิจาง
...๖...
เธอถามความ คิดถึง แล้วถึงไหม
เธอถามความ ห่วงใย แล้วไยห่าง
เธอถามความ เคยมี ที่ใครจาง
เธอถาม (ใจเธอ) บ้าง หรือยัง ชั่งใจดู
...๗...
ปิดประตู หน้าต่าง ทุกทางออก
ซ่อนรู้สึก ที่หลอนหลอก ให้อดสู
สอนส่วนลึก คะนึงหนึ่งถึงพธู
ให้ทุกพิศ พินิศดู-จักรู้ใจ
๘...
เก็บความเศร้า ซ่อนไว้ในมุมเงียบ
ที่ยับเยียบเฉียบเย็นกระเซ็นสาย
ถึงส่วนเสี้ยวปรารถนา จะอาลัย
ให้ดวงนัย สุกใสในดวงตา
๙...
ถามถึงความคิดถึง คิดถึงไหม
ถามหัวใจ หัวใจ ก็โหยหา
ถามรอยยิ้ม ก็ยิ้มชื่น รื้นปรายตา
เป็นสุขที่ ทรมาน์ มิกล้าฝืน
๑๐...
ต่อนี้จะเป็นเช่นไร ในชีวิต
คนสิ้นสิทธิ์ ภาพฝันเมื่อพลันตื่น
อาณาจักร แห่งความหวังก็พังครืน
ไยหยิบยื่น ให้แต่ช้ำล้ำทรมา
..............................................
สังฆยนา : ๑๕.๒๒ นาฬิกา
พระเสาร์ที่ ๑๓ มิถุนาย์ ๕๒ / แทนคุณแทนไท
11 มิถุนายน 2552 16:31 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
ฝนตก
ฝนเดือนหก ตกมาจากฟ้าไหน
ฝนมา น้ำตา ว๊ะ! ไหลทำไม
ไหลล้างคราบขื่นไข้ ไล้ทรมา
...๒...
ฝนตก ตกมาในโลกนี้
ตกมาไล่ความดีไปโลกหน้า
ขับเครื่องบินส่วนตัวอยู่บนฟ้า
ทนกิน มาม่า อยู่ต่างดาว
...๓...
น่าสงสารโลกนี้ เมื่อฝนตก
ฝนโกหก ว่าจะตกแต่ฝนขาว
รักคน เดินถนนจนตาวาว
ค่าเช่า แสนแพง ตะแบงไป
...๔...
เมื่อฝน- ตกลงมา
พร้อม พืชพันธ์ ข้าวกล้าอีกห่าใหญ่
ราคา ท้องตลาดไม่อยากได้
ใช้กลไก วิไลล้ำจำนำราคา
...๕...
ฝนตก
ท่วมทุก ขุมนรก และท่วมฟ้า
ซานตาน จับมือกับเทวดา
คนธรรมดา ก้มหน้า รับ-ชะตากรรม
...๖...
น่าเห็นใจ โลกนี้เมื่อฝนตก
ล้วนสะท้าน สะทกอกรำส่ำ
วนวก สกปรก และเขลอะคล้ำ
สงบงำ เงียบงาม ราวความดี
...๗...
คาราวะ แด่ อ้าย ไอ้ ผู้ (สส.) เสียสละ
ผู้ยึดมั่น เป็นพันธะ และหน้าที่
ใครจะเกลียด หรือใครจะปรานี
ขอขยันย่ำยี ประเทศไทย
...๘...
ฝนตก
ฝนเดือนหก ตกมาจากฟ้าไหน
มิพักถามมาจาก ประเทศใด
ว๊ะ! น้ำตาข้าไหลทำไมนา
...๙...
...ที่นี่ ที่หนึ่ง ซึ่งฝนตก
ท่วมทุก ขุมนรก และท่วมฟ้า
ซาตาน สังวาสกับนางฟ้า
เทวดา เสพสม กับนางมาร
ซาตาน (ตัวนั้น) สังวาสกับนางฟ้า
เทวดา (กำลัง) เสพสม กับนางมาร
....
แทนคุณแทนไท
พระพฤหัสบ์ที่ ๑๑ มิถุนาย์ ๕๒ / ๑๕.๑๕ นาฬิกา
9 มิถุนายน 2552 13:17 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
ฦา มิอาจลืมแก้วแววชีวิต
จึ่งลิขิต ถึงรัก เคยแหนหวง
แท้รักยังเต็มปรี่ ฤดีดวง
เกินจะตวง ตักไป ให้ใครดู
...๒...
จึงสู้เก็บ ความฝัน อันงันเงียบ
ที่เย็นเยียบ ในฝันเศร้า เฝ้าอดสู
เพราะข้องคิด คำนึง ถึงพธู
ให้หดหู่ อยู่ใน ทรมาน
...๓...
ทรามาน ทรมา ชีวาวาต
เมื่อเธอขาด ปราถนา เคยไหวหวาน
ไปมีรัก อิ่มอาบ กำซาบมาน
จึ่งสราญ สูญโศกวิโยคใจ
...๔...
ครวญทุกครา ทุกคราว ร้าวในอก
ใจที่ฟกที่ช้ำ ที่ดำไหม้
เคยถามเศร้าว่าจะโศกวิโยคไย
เห็นไหมใคร เผยอยิ้ม แก้มพริ้มพราว
...๕...
จึ่งอุทิศ แด่ดวงใจ ที่ร้าวราน
อุทิศแด่ วันวาน ที่เจ็บร้าว
อุทิศแด่ คืนฝัน เคยยืนยาว
อุทิศแด่ ความเหน็บหนาว ร้าวหัวใจ
...๖...
แด่คนดี คนเดียว ในชีวิต
แด่มิ่งมิตร มิ่งมิตร เคยชิดใกล้
แด่คนเดียว คนดี ในดวงใจ
แด่คนให้ ความหมองไหม้ ที่มากมี
...๗...
แด่ดวงไฟ ดวงไฟ ในคืนฝัน
แด่คืนวัน ในฝัน อันป่นปี้
แด่ทุกทุกข์ ปรารถนา บรรดามี
อุทิศแด่ ถ้อยวลี ที่เธอย้ำ
...๘...
ว่า...หัวใจรัก
เถอะมากนัก เกินจัก จะเพ้อพร่ำ
แต่รักเรา เปล่าประโยชน์ จะจดจำ
ถึงงามล้ำ ก็ไม่กำ ชีวิตเธอ
...๙...
ฟังเธอว่า เหมือนว่าน้ำตาตก
สั่นสะทก ร้าวในอก พี่เสมอ
แล้วเรารัก รักกัน ทำไมเธอ ?
น้ำตาเอ่อ จากฝั่งใจ ไหลล้นทรวง
...๑๐...
แสนเสียดายคืนวันเคยฝันใฝ่
มอบรักให้จากใจไม่มีหวง
กว่าจะรู้ว่ารักเปล่าประโยชน์ปวง
ฤดีดวง ก็ช้ำเกินทำใจ
ฦา จะเป็นเช่นเธอว่า เมื่อรักเราเปล่าประโยชน์จะจดจำ ถึงงามล้ำก็ไม่กำชีวิตเรา...????
พระอังคารที่ ๙ มิถุนาย์ ๕๒ / ๑๓.๑๒ น.
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1381
