12 ตุลาคม 2553 16:49 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
เมื่อครู่พบเธอ ในความคิด
มาใกล้ชิด อยู่ในความชิดใกล้
ทั้งที่"เรา" แปลกหน้า "แปลกใจ"
อะไร! ทำไมแจ่มชัดจริง
เสมือนว่า และคล้ายเป็น
จินตนาการ มองเห็น ชัดเจนยิ่ง
ความรู้สึก สัมผัสสุข เพราพริ้ง
เธอคือ เจ้าหญิง วิมานนัย
แล้วใจรีบสอนใจให้สงบ
เราแค่พบเพื่อพรากจากไปใหม่
ความคุ้นชิน จะสิ้นความสำคัญไป
และเหลือไว้ แค่ "คุ้นเคย" คนเฉยชิน
...๒...
นี่แหละหนา ธรรมดา ประสาโลก
จะด่วน สุขโศก ไปถึงไหน
ความ ผูกพัน พบ พราก และจากไกล
ใคร! กำหนดโชคชะตา
เมื่อครู่เรา กล่าวลากันในความคิด
เคยสนิท กลายเป็น คนแปลกหน้า
เธอลับหาย ไปกับกาลเวลา-
-ที่เคยพาเธอมา จากฟ้าไกลไกล
พระอังคารที่พราก ๑๒ ตุลาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
29 กันยายน 2553 14:53 น.
แทนคุณแทนไท
รู้สิบ พูดสี่ เหลือไว้หก
เผื่อขาด เผื่อตก เผื่อหล่นหาย
รู้สี่ พูดสิบ มันน่าอาย
หญิง-ชาย ปากชั่ว น่ากลัวจริง
(ชาย-หญิง ปากชั่ว น่ากลัวนัก)
พระพุธที่ ๒๙ กันยายน 53 / แทนคุณแทนไท
21 กันยายน 2553 16:39 น.
แทนคุณแทนไท
ดั่งว่า อักษรา มีชีวิต
ปล่อยให้ทุก ความคิดได้เคลื่อนไหว
แจ่มชัด ณ กระบัดกระบวนในส่วนใจ
สว่างสวย สดใส ในสายลม
งดงามเหลือเกิน หนอความรัก
หนาวนัก ก็ใช้รักเป็นผวยห่ม
พอให้ ได้อุ่นบ้าง ในอารมณ์
ร้อนไปก็พร้อยพรม ด้วยความรัก
ความรัก สดใสไร้เดียงสา
มิน่าเปื้อนปรารถนา "จมปลัก"
ไยหนอ ความเศร้ามาถามทัก
ไร้เดียงสา ความรักก็เปลี่ยนไป
เมื่อครู่ พบเธอ ในความคิด
เหมือนสนิทอย่างคนเคยชิดใกล้
ทั้งที่"เรา" แปลกหน้า "แปลกใจ"
อะไร! ทำไม แจ่มชัดจริง
พระอังที่คิดถึง ๒๑ กันยาที่ซาบซึ้ง ๒๕๕๓ / แทนคุณแทนไท
17 กรกฎาคม 2553 17:17 น.
แทนคุณแทนไท
๑...
รักแล้ว ก็เลิกรัก
สมรัก และอกหัก
ความจริง... เธอไม่เคยรัก
หลอกลวง... ให้โง่งมจมปลัก
ระ หว่าง
ความใคร่ และความรัก
ปนเปื้อน...ยิ่งกว่าเศษขยะ
ความ เศร้า...
โสโครก และเขลอะขละ
น้ำตา...
สารภาพ หายนะ
รกชื้น...
ปกปิดไว้ภายใน
สดชื่น...
เปิดเผย แต้มสดใส
เมื่อความจริง
ฉันสารเลว และขี้ขลาด
๒...
เราอาจเคยเป็น หรือไม่ก็เคยเข้า ใกล้
ความชั่วช้าและความสารเลว
บางที เธออาจดีกว่าที่ฉันคิด
และฉัน อาจน่าขยะแขยงกว่าที่เธอกลัว
การไม่ได้พบ
บอกเล่าได้เพียงความว่างเปล่า
เพื่อตอกย้ำความเป็นคนแปลกหน้า
ขณะ ที่การพบ
ประทับรอยความทรงจำไว้
ทั้งแสนดี และแสนเศร้า
ถึงเวลาแล้ว...
ที่เราอาจเลิกกลัวการลาจาก
เพระ ฉัน
ได้แจ่มชัดและเพียบพร้อม...ทั้งสารเลว-และชั่วชาติ "เกินทน"
พระเสาร์ที่ ๑๗ กรกฎาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
11 กรกฎาคม 2553 17:17 น.
แทนคุณแทนไท
ดอกไม้ ยังงดงาม
ตรึงคุ้น ในความ (รู้สึก) ไร้เดียงสา
เธอผู้นั้น เปลี่ยนเป็นคนแปลกหน้า
น้ำตา ฉันไหลให้บางคน
ความรัก อัศจรรย์เหนืออื่นใด
บ้างก็ให้ ขื่นไข้ ให้ใจหม่น
ก่อนนั้น ก็มอบสุขให้เสพย์ยล
บน รอยยิ้ม-อิ่มโหย ระโรยรัก
ความจริง เธอนั้นช่างจอมปลอม
มาเย้ายั่ว มามัวมอม ให้จมปลัก
ความสุข ที่ได้แต่ทึกทัก
หนอความรัก ที่ได้แต่คิดถึง
คิดถึง ดอกไม้ ดอกง่ายงาม
มีเธอในทุกยามความคิดซึ่ง-
คุ้น-เหงา เย้ายิ้ม อิ่มใจตรึง
เธอคือความคิดหนึ่ง ซึ่งง่ายงาม
(หรือคือความ "คิดถึง" ซึ่งง่ายงาม)
พระ อาทิตย์ ที่ ๑๑ กรกฎาค์ ๕๓ / แทนคุณ แทน ไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1597
