เรไร
อยากเรียงร้อยถ้อยพจน์บทอักษร
เป็นคำกลอนอ่านไพเราะเสนาะหู
พยายามหัดเขียนเลียนแบบครู
สุนทรภู่กวีศรีแผ่นดิน
แม้ค่ำคืนดื่นดึกเฝ้าศึกษา
อ่านตำราผังกลอนอักษรศิลป์
วรรคสดับ-รับ-ส่งจงคุ้นชิน
คอยคิดครวญถวิลจินตนาการ
เรียนรู้ทั้งแบบผังและจังหวะ
สัมผัสสระ- อักษรให้อ่อนหวาน
ทั้งเสียงยาวเสียงสั้นเช่นทัน ทาน
สำเนียงอ่านคอยคิดไม่ผิดเพี้ยน
ฉันทลักษณ์ไม่ติดขัดสัมผัสแม่น
ตามแบบแผนไม่ผิดจึงขีดเขียน
ใช้ถ้อยคำสวยหรูดูแนบเนียน
เหมือนดั่งเซียนเลบงนักเลงกลอน
จากสมองเรียงร้อยเป็นถ้อยพจน์
สอดแทรกบทเนื้อหาอุทาหรณ์
พรั่งพร้อมคำหวังช่วยอำนวยพร
ตามแบบกลอนให้ประจักษ์นักประพันธ์
กี่ร้อยพันบท
1888
7
0
หน้าส่วนตัว
