คิดทบทวนหนทางตนย่างก้าว จิตปวดร้าวกับใจอันไหวอ่อน ตกหลุมรอยบ่วงกรรมทำแต่ก่อน หนาวรานรอนทุกข์ตรมจมน้ำตา... จะกี่ครั้งพลั้งพลาดเจ็บหวาดหวั่น พ่วงด้วยทัณฑ์กรรมเก่าโหมเข้าหา ก้าวซ้ำรอยตามครรลองหมองชีวา สุดปัญญา...เห็นทางสว่างใส... หรือเป็นเพราะโชคชะตาฟ้าลิขิต ทางชีวิตผกผันพาหวั่นไหว เลือกเส้นทางมืดมัวหลวมตัวไป จิตเอื่อยไหลลงต่ำต้องกล้ำกลืน... ทำได้เพียงยอมรับความสับสน เฝ้าเตือนตน เป็น-อยู่ อย่างรู้ตื่น ทบทวนซ้ำ ถูก-ผิด อย่าคิดฝืน เลือนวันคืน "เห็นจริง" ทุกสิ่งลวง...
2206
9
0
หน้าส่วนตัว
