แค่ตัวอักษรจากปลายปากกา อาจสื่อให้รู้ไม่ได้นักว่า..รักเธอมากแค่ไหน กระดาษแผ่นเดียวเธออาจไม่แลเหลียว.ไม่เข้าใจ จะทิ้งจะทำอะไรทำลายแค่ไหน..แล้วแต่เธอ บทกลอนบนแผ่นกระดาษ อย่างเดียวคงไม่อาจย้ำว่า...รักเธอเสมอ อยู่ตรงนี้ดีกว่า..ขอแอบชอบ..ห่างๆเธอ ก็ยังดีกว่าไม่พบเจอไม่เห็นเธอ..คนของใจ เห็นเธอทิ้งมันต่อหน้า รู้บ้างมั๊ยนะว่าปวดร้าวแค่ไหน ไม่รักไม่คิดถึงไม่ห่วงหาไม่ชอบ..ไม่เป็นไร อยากให้เธอได้รู้ไว้.คนๆนี้งัย คนหน้าไม่อาย ........ที่รักเธอ