ก้มหน้าก้มตากับตำราเอกสาร หัวยุ่งเฟอะเบอะบานจนคร้านจะหวี มือซ้ายปากกา มือขวาดินสออยู่ทั้งตาปี นั่งอ่านหนังสือจนตูดจะเป็นฝีไม่เลิกไม่รา งานเยอะนั่งยุ่งจนพุงมันทะลักออก รากแทบจะงอก ตอกตะปูตรึงอยู่ชิดฝา ในหูแว่วอื้ออึงแค่เสียงเข็มนาฬิกา ว่าตายละหว่า เสียเวลาไปอีกวินาที โอ๊ยจะบ้า แทบจะบ้า บ้าบ้าบ้าบ้า บ้าที่คิดว่าทำไมเวลามันน้อยอย่างนี้ โอ๊ะๆ โอ๊ะ โอ๊ย บ๊ะบ้า บ้าบ้าสิ้นดี ใครก็ได้ มาช่วยฉันที ยังไม่อยากบ้าอย่างนี้ก่อนเวลาอันควร