ณพ วิฤทธิ์ชัย
คนคอยสาว ข้าวคอยเคียว
เย็นพระพายปลายนาหน้าเกี่ยวแล้ว
งามทิวแถวสีทองเต็มท้องทุ่ง
รอเพียงข่าวสาวนาลาเมืองกรุง
กลับสู่คุ้งความหลังฝั่งลำชี
ภาพเดินเคียงเอียงอายริมสายน้ำ
เอ่ยถ้อยคำชมนางอย่างสุขี
รอยเล็บหยิกจิกแขนแทนวจี
ในวันที่หยอกเย้าเจ้าเขินอาย
เด็ดดอกหญ้ามาตีพี่แกล้งหลบ
แล้วเข้าซบอุ่นนางมิห่างหาย
หอมแก้มนวลยวนเย้าเคล้ากลิ่นกาย
แทนความหมายรักฝากจากสองเรา
คือภาพฝันวันก่อนย้อนถามไถ่
ถึงคนไกลจากนาผ่านฟ้าเหงา
สายลมจูบลูบร่างอย่างแผ่วเบา
โดนรุมเร้าด้วยหวังตั้งตาคอย
เดือนนี้แล้วแก้วตาสัญญาบอก
คงไม่หลอ
1510
2
0
หน้าส่วนตัว
