สงคราม สายน้ำแดงสดรดหล้า เกลื่อนศพทบคราบน้ำตา หลั่งมาระเรื่อยเอื่อยริน หวังสันติภาพสีขาว พร่างพราวกัปกัลป์ไป่สิ้น แต่นี่ถิ่นทั่วธานินทร์ สุขบินเปี่ยมทุกข์ขุกใจ ยินไหมเล่าเสียงสะอื้น แห่งพื้นพิภพหมกไหม้ ดูนั่น!...ปราการสูงไกล ร่างใครพะเนินเกินกอง เราหวังมีสุขทุกสถาน ใช่บ้านแหลกลาญมานหมอง หวังสามัคคีปรองดอง ใช่ต้องเข่นฆาตฟาดฟัน ชาตินี้หรือว่าชาติไหน คงไร้บันไดสู่สวรรค์ มีแต่นรกโลกันต์ ลงทัณฑ์เราทุกนาที แด่ผู้ที่ต้องสูญสิ้น ผู้อยู่แผ่นดินภูตผี บ้านท่านปราศโศกโชคดี บ้านเรามากมีสงคราม!