คิดถึงจังบ้านกลอนคิดถึงจังบ้านกลอนเคยนอนพักได้สลักอักษร ลานกลอนไหวฝึกเขียนเป็น เย็นย่ำ ชื่นฉ่ำใจรอยอาลัยมิจาง..บนทางกลอนเที่ยวร่อนเร่พเนจร แรมรอนฝันฝ่าสายฝนโรมรัน ผันอักษรเหมือนนกน้อยโผผินบินกลับคอนยังอาวรณ์ บ้านอยู่ ทุกนาทีตอนนี้มีกุญแจเปิดบ้านแล้วแต่ว่าแห้วเปิดเม้น ไม่เป็นนี่หรือว่าเราแก่แล้ว ตาไม่ดีช่วยบ่งชี้ให้หน่อยคอยอยู่นานคิดถึงจังเพื่อนบ้านน้ำใจงามฝากความรักในนามกลอนแว่วหวานสู่บ้านกลอนไทยโพเอม..ยิ้มเบิกบานจากไปนาน.คิดถึงเน้อ มิเพ้อความหากใครเม้นขออภัยมิได้ตอบของมกรอบคอมเม้น คอยไถ่ถามนึกสงสัยอยู่ไหน กดเม้นตามกี่โมงยามต้อง ขานไข ให้ได้เอย
3947
13
6
หน้าส่วนตัว
