ดึกดื่น.........คืนดาว ใครบางคนนั่งหนาวอยู่ริมหน้าต่าง มองออกไปเห็นประกายดาวเริ่มจาง นี่คงใกล้จะฟ้าสางสู่อีกวัน ค่ำคืน..........หนาวเหน็บ ฉันแกล้งเก็บหยดน้ำตาใส่ฟ้าผืนนั้น ระบายจากใจ ผ่านสายตา ไปสู่ฟ้าที่เงียบงัน เผื่อระยะทางจะดูสั้น เมื่อมองผ่านม่านน้ำตา แต่ไม่ได้ใกล้ลงเลย ระยะทางที่ความชาเฉยพาเธอไกลไปอีกฟ้า คืนที่เธอหลับไหล ฉันจึงไม่อาจหลับตา คิดถึงคนไกล-วุ่นว้า จนไม่อาจข่มตาได้ลง
936
0
0
หน้าส่วนตัว
