ปริญญา อินทร์อุดม
เมื่อเดินมาสุดทาง...ต่างเดินแยกนาทีแรกเริ่มต้นเป็นคนห่างก่อนโดดเดี่ยวเดียวดายในรายทางยังใจกว้างเขียนกลอนอวยพรเธอ"ขอบคุณที่เคยอยู่เป็นคู่คิดช่วงชีวิตหวานฉ่ำจดจำเสมอสิ่งผนวกบวกลบที่พบเจอล้วนเลิศเลอต่อความคิดชีวิตคนให้เตรียมพร้อมสำหรับรับผิดหวังให้ระวังสติพร่องยามหมองหม่นให้ชูคอทรหดอย่างอดทนมิให้ยอมจำนนกับกลใดคือนาทีชีวิตคิดคำตอบอย่างรอบคอบ รับมือ หรือแก้ไขกล้ายอมรับกับวันอันเปลี่ยนไปและกล้าอยู่อย่างไมมีใครเคียงแม้บางช่วงชีวิตจิตหดหู่หากเรียนรู้กับนิยามความไม่เที่ยงเก็บเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมาร้อยเรียงเป็นเสบียงชีวิตติดกับตัวจงอยู่เย็นเป็นสุขสิ้นทุกข์โศกลืมครั้งโลกอึมครึมทึมสลัวให้ชีวิตเริ่มต้นมิหม่น
1518
7
0
หน้าส่วนตัว
