ใกล้ถึงแล้ว แก้วตา วาเลนไทม์ ฉันจะซื้อดอกไม้ ช่อใหญ่กว่า มอบให้เธอ ผู้งาม ความศรัทธา เธอที่มี คุณค่า ตราตรึงใจ เกือบปีแล้ว แก้วตา ร่ำลาห่าง ฤๅคืนร้าง กร่อนฝัน ให้หวั่นไหว จักโดดเดี่ยวเดียวดาย หน่ายเท่าใด จนวารวัย สังขาร เกินต้านลม กับอุ่นไอ โอบอิ่ม รอยยิ้มแย้ม คอยเติมแต่ง ร้อยฝัน อันฝืนข่ม แล้วเติมเต็ม รอยกล่อม ที่จ่อมจม อย่างเหมาะสม ถูกผิด ตามทิศทาง วันเวลา ผ่านมา อาลัยนัก ไม่เลือนรัก "คุณแม่" แม้ไหลห่าง จักต้องกลับ บ้านนา ไปหานาง ใจบอบบาง ดวงนั้น.... ยังมั่นคง!