หน้าส่วนตัว
(กลอนเจ็ด) เออหนอ ใจเรา ก็เท่านี้
ควรที่ ยกให้ ใครเขาง่าย
ถูกหลอก ชอกช้ำ น้ำมือชาย
อับอาย หน่วงเหน็บ จนเจ็บนาน
(กลอนแปด) เมื่อแรกนั้น มั่นใจ ใช่เขาแน่
ช่างเขลาแท้ หลงลม คารมหวาน
เพียงหนึ่งน้อง ต้องจิต จึงผิดการ
แค่ทางผ่าน คนหนึ่ง พึงสังวร
(กลอนเก้า) เก็บเรื่องราว คราวครั้งนั้น จวบวันนี้
พอเสียที กับร่องรอย คอยหลอกหลอน
1455
2
0
