เพชรพรรณราย
เรามิได้เกิดมาด้วยรวยทรัพย์สิน
หากแต่เกิดบนดินถิ่นขัดสน
เมื่อชีวิตลิขิตไว้ให้ดิ้นรน
จำต้องทนค้นหาทางสร้างชีวา
เพียงสองมือสองเท้าที่ก้าวย่าง
สู้บนทางที่ยากแค้นขาดแคลนค่า
เฝ้าอดทนดิ้นรนสู้ทุกเวลา
งานหนักหนาสักเพียงใดไม่ท้อใจ
หากปล่อยให้ไปตามฟ้ากำหนด
ก็คงเหมือนกฎเกณฑ์นี้ที่ฟ้าให้
ถึงวันนี้มีพรุ่งนี้ที่ก้าวไป
ทำอย่างไรวิธีใดให้สมปอง
เริ่มทำก่อนตอนนี้ไม่มีสาย
กำหนดหมายรายร่างไว้ไม่เป็นสอง
แล้วเริ่มเดินเผชิญไปในทำนอง
นับหนึ่งต้องมีสองสามไปตามทาง
เพียงอย่าท้อต่อรอยร้าวก้าวลิขิต
สู้ชีวิตอุทิศกายตามหมายสร้าง
ล้มพันครั้งตั้งตัวใหม่อย่าได้วาง
สักวันคงก้าวย่างถึงซึ่งปลายท