รักเอยเคยคุ้นแต่หนไหน หัวใจจึงฝันใฝ่ลุ่มหลง รักเอยไยใครใคร่จำนง หัวใจจึงประสงค์ครอบครอง ฤๅรักหอมหวานปานน้ำผึ้ง ใจจึงซ่านซึ้งตอบสนอง ฤๅรักขื่นขมน้ำตานอง ใจจึงร่ำร้องยามร้างรา รักเล่ห์มิรู้จักถ่องแท้ รักแน่หรือแค่ใคร่ไห้หา รักเร่แค่ฉาบฉวยแต่ตา รักแท้คู่ควรค่ากลับกลาย ความรักสื่อสัมผัสล้ำลึก รู้สึกรักซึ้งซึ่งความหมาย ความรักซึมซาบซ่านทรวงกาย รู้สึกรักได้ด้วยดวงใจ เมื่อใดห่วงหาอาวรณ์นัก นั่นรักแน่แท้สิ้นสงสัย เมื่อใดอาทรแสนห่วงใย นั่นรักแน่ไซร้ คือ . . . รักจริง . . .