เข้ามาอ่าน ในยามเหงา ของเจ้าพี่ น้องมัดหมี่ ขออภัย ไว้ก่อนหนา ที่ทิ้งพี่ ให้เหงา เศร้าอุรา ด้วยน้องไม่ ค่อยมา จะจ๋ากัน หากจะเอ่ย คำว่า ธุระมาก พี่คงยาก จะเข้าใจ ในสิ่งนั้น ไม่เคยลืม ไม่เคยทิ้ง อย่างว่ากัน ทุกคืนวัน น้องคิดถึง พี่คนเดียว ไม่เคยมี คนโน้น หรือคนนั้น ไม่เคยฝัน จะมีกิ๊ก มีเพื่อนเที่ยว มีเพียงพี่ พายุ แน่แท้เทียว ไม่เคยคิด จะลดเลี้ยว ไปเกี้ยวใคร ที่เคยบอก ว่ารัก และคิดถึง ทั้งติดใจ ตราตรึง สุขสดใส ทั้งห่วงหา อาวรณ์ ล้วนจากใจ มันไม่ใช่ อย่างพี่คิด ซักนิดเลย