..๏ แม้นล้านถ้อยรอยคำมาพร่ำกล่าว เปรียบดวงดาวแทนพากย์เจ้าอยากร่ำ ห้วงเวหาแทนกระดาษวาดลำนำ กี่กอบกำเม็ดทรายมาดหมายแทน เจ้าจนใจไร้พากย์ลำบากนัก หวังเพียงให้ประจักษ์รัก-หวงแหน แต่ยากเค้นค้นความท่ามดินแดน อกช่างแสนชอกช้ำจึ่งร่ำกลอน คนดี..ท่ามความเงียบสงบพี่พบว่า ในแววตาพุ่มพวงดวงสมร เปี่ยมด้วยรักเสน่หาแลอาทร ทุกบทตอนล้นหลั่งจากข้างใน ต่อล้านถ้อยรอยคำนำมากล่าว หมื่นแสนดาวพราวฟ้าประภาไสว มิเทียมเทียบเปรียบเท่าหนึ่งเข้าใจ ที่ยิ่งใหญ่ด้วยรักมั่นภักดิ์กัน๚ะ๛
1805
6
0
หน้าส่วนตัว
