..๏ เมื่อถึงจุดแตกหักความรักจบ ยามติดลบหัวใจฉันไร้ค่า กระทั่งเธอเผลอพลั้งหยั่งวาจา ควรคบหาต่อไปทำไมกัน ? เธอเอาความวางใจไปล้อเล่น แล้วพูดเน้นซ้ำซ้ำตอกย้ำฉัน อารมณ์หวานผ่านไปในสัมพันธ์ สูญสำคัญทั้งสิ้นด้วยลิ้นเธอ ฉันปราศสิ่งอธิบายขยายความ แม้นถูกถามอย่างไรก็ไม่เสนอ ความรักที่มากล้นเคยปรนเปรอ อยากบอกเธอถึงจุดสิ้นสุดลง ต่อแต่นี้อิสระคนละทาง ฉันปล่อยวางเรื่องกลุ้มไม่ลุ่มหลง รักเธอ เพื่ออะไร ? ให้คิดปลง จำจากกรงหัวใจโดยไม่คืน ๚ะ๛