กวีชาวบ้าน
ห้าสิบปี ที่มึงอยู่ กู...สำลักใจกระอัก กระอ่วม ท่วมคอหอยมิอยากเอ่ย วาจา ว่า..กู..คอยให้มึงพล่อย หลับไป ไม่รู้ตัวไปดีเหอะ เเกน่า ข้าทำบุญใส่มะลิ หอมกรุ่น พ่อทูลหัวมันบานนัก พักนี้ ที่..ข้างครัวหล่นไปทั่ว พื้นดิน กลิ่นจรุงส่วนที่หลับ ที่นอน ตอนร่วมห้องเอ็งมิต้อง ห่วงใย ข้าใส่ถุงเผาพร้อมเเก แน่นัก สักกระบุงทั้งหมอนมุ้ง เสื้อผ้า ข้าให้เอ็งแต่ข้าขอ กรวดน้ำ คว่ำขันนะเอ็งชนะ ชาตินี้ ดีชิบเป๋งตายก่อนข้า สบายนัก รักเส็งเคร็งหากแก..เจ็ง ชาติหน้า อย่าพบกัน..(อย่าจองเวร กันเลยนะ พบกันชาตินี้ชาติเดียว..เน้อ..สุดที่รัก).............กวีชาวบ้าน.....
9906
0
0
หน้าส่วนตัว
