มองน้ำตก..อกเอ๋ยคนเคยเศร้า โอ้ตัวเราเหงาทุกคราชีวาเอ๋ย หยดน้ำตารินหลั่งเหมือนดั่งเคย บทเฉลยเศร้านัก.. คนรักลา มองต้นหญ้าถูกน้ำซัดสะบัดไหว ดั่งฤทัยเจียนขาดหวาดผวา ยามคลื่นน้ำโถมซัดสาดเข้ามา ร้าวชีวาชอกช้ำระกำทรวง สายน้ำรินไหลไปไม่ย้อนกลับ เธอลาลับจากไกลไม่ห่วงหวง ความรักเราแท้จริงแค่สิ่งลวง เธอแค่ควง..ลวงกัน.พลันทิ้งไป น้ำตาไหลคล้ายคล้ายดั่งสายน้ำ ความบอบช้ำทำใจให้หม่นไหม้ ยามฝนแล้งน้ำนั้นแห้งเหือดไป ...น้ำตาไซร้..หยุดหยาดรินเมื่อสิ้นตรม
2431
13
0
หน้าส่วนตัว
