กันนาเทวี
อรุณรุ่งฟ้าสางสว่างเรื่อ
หมอกจางเจือไก่แจ้แซ่ซร้องเสียง
หยาดน้ำค้างพร่างพราวหนาวใจเพียง
ไร้คู่เคียงโอบอุ่นละมุนไอ
กลิ่นสุคนธ์หอมไกลชวนใจชื่น
รินรวยรื่นแย้มบานตระการไหว
ค่อยค่อยคลี่แสงระยับจับกลีบใบ
งามวิไลชูช่อล้อเล่นลม
มวลแมลงเริงร่อนว่อนตอมไต่
ระเริงไพรหากินถิ่นสุขสม
ห้วยละหานซ่านเซ็นเย็นรื่นรมย์
น้ำค้างพรมเหยแห้งแสงไล้โลม
เขียวชอุ่มชุ่มใจแนวไพรสณฑ์
งามยิ่งล้นเอื้องผาระย้าโฉม
เชยผกาโชยกรุ่นกลิ่นโพยม
ดอกรูปโคมคว่ำแขวนแสนงามตา
ป่ามีมนต์ดลใจให้ลุ่มหลง
ใจพะวงเหลียวแลชะแง้หา
เคยชื่นชิดเที่ยวท่องล่องพนา
จวบทิวาเซาซบจบราตรี
อรุณรุ่งเลือนลางสว่างแล้ว
เสียงเจื
2116
10
0
หน้าส่วนตัว
