Jeminine
กลางทะเลที่แสนกว้างใหญ่...
จะมองทางใด เห็นแต่ฝั่งน้ำ...ขอบฟ้า
ไม่เห็นขอบฝั่งที่เคยจากมา..
ไม่เห็นจุดหมายข้างหน้า ที่ต้องไป
ฉันเป็นเพียง..เรือลำหนึ่ง ในทะเล...
ชีวิตหันเห ตามคลื่นลมในผืนน้ำ กว้างใหญ่
ประคับประคองตัวเองให้ผ่านพ้นไป
หวังเพียง ให้เหลือลมหายใจ ก็เท่านั้น
อยู่กับชีวิตที่แสนเดียวดาย...
ไม่มีความหมาย...ไม่มีสิ่งใดให้ฝัน
ไม่มีคุณค่าใด ... ไม่มีใครต้องการ
มีแต่ร่างกายเท่านั้น..ไม่เหลือวิญญาณ..ไม่เหลือหัวใจ
หวังแต่เพียง...จะได้เห็นแสงตะวันของพรุ่งนี้
ความสวยงามสิ่งเดียวที่ยังมี เป็นสิ่งสุดท้าย
รู้เพียงว่า...ฉันยังต้องไปอีกแสนไกล
แต่จุดสุดท้ายอยู่ที่ใด...ไม่รู้เลย