เมธาวีรำลึก
มีเธออยู่ประทับทรวงกลางดวงใจ
อยากอยู่ใกล้นางฟ้าจากสวรรค์
เธองดงามทั่วพิภพยากเทียบทัน
เเต่กระนั้นรักเธอไม่ใช่เรา
หลงรักเธอนางฟ้านัยน์ตาฝัน
งามกว่าจันทร์เดือนเเรมคล้ายปลุกเร้า
มีเธออยู่ในใจเป็นดั่งเงา
เเม้มีเขาชายคนนั้นที่รักเธอ
ก็ยังคงรักมั่นเลือนจางยาก
เเม้ลำบากทำได้เเค่พร่ำเพ้อ
ถึงยังงั้นฉันนั้นยังรักเธอ
รักเสมอเเม้เธอจะเกลียดชัง
ไม่มีวันฉันนั้น..รู้รักเธอ
ไม่พร่ำเพ้อเเม้รักเธอเข้าอย่างจัง
ไม่คิดถึงเเม้เศร้าบ้างอย่างโศกสังข์
ไม่ยับยั้งหัวใจที่รักเธอ
คืนหนึ่งครานั้นฝันถึงนางฟ้า
ดั่งเวลาหยุดนิ่งรอพบเจอ
รักมั่น..ชั่วนิรันดร์..ฟังพร่ำเพ้อ
ยังรักเธอเสมอนี้ตลอดไป
เอื้