ชมพูภูคา J.
หากเธอเหงา...เชิญก้าวเข้ามา
ปลดปล่อยความบ้า...มาเฮฮาร่วมกัน
ณ ที่นี้...ไร้สิ้นชนชั้น
แด่คนช่างฝัน...เชิญมาเชิญมา
มีเงินไม่ต้องมาก...มาร่วมได้
ขอน้ำใจมากหน่อย...มันโหยหา
มีกินไม่มีกิน...ไม่นำพา
รินสุราแจกจ่าย...ได้ทุกคน
พอได้ที่เคาะกะลา...แหกปากร้อง
ท่วงทำนองอย่างไร...อย่าไปสน
กอดคอกัน...ร่ายรำประสาตน
สิ่งร้อนรน...หย่อนทิ้งลงถังไป
ใครจะว่าบ้าบอ...หัวร่อร่า
ขอชีวาสุขสันต์...ใยหวั่นไหว
เพียงวันนี้ได้ทำ...สมดั่งใจ
รวมหัวใจคนขี้เหงา...เคล้าคลอกัน
ท่ามกลางความวุ่นวายในสังคมเมือง
ความเปลี่ยวเหงาถือโอกาสแทรกเข้ามาทุกอณู
แม้บนถนนจะคราคร่ำไปด้วยผู้คน
แต่เราคล้ายยืนอยู่เดียวด
1173
5
0
หน้าส่วนตัว
