ปรางทิพย์
ฝืนสนุก
แม้จะทุกข์รุกเร้าเศร้าเพียงไหน
มิเคยบอกออกปากจากหัวใจ
เสมือนให้ได้ยิ้มอิ่มในทรวง
ฝืนทั้งรู้
เขาเจ้าชู้คู่มากยากห่วงหวง
ขีดเส้นวงคงสิทธิ์ห้ามคิดทวง
จนเลยล่วงช่วงหวานกลับบานปลาย
ฝืนกลืนกล้ำ
เหมือนจะย้ำช้ำนักรักที่หมาย
ต้องเก็บกดทดท้อขอผ่อนคลาย
หวังเรื่องร้ายกลายแก้แท้ฝันไป
ฝืนทนรัก
แม้ประจักษ์ภักดิ์เพียงมิเคียงใกล้
หลงคำหวานปานหยดรดหัวใจ
หวังแค่ให้ไถ่ถอนสอนใจตน
ฝืนรอถาม
บอกใจความตามถ้อยร้อยเล่ห์ล้น
คำตอบคือซื่อไปใช่ไหมคน
จิตใจหม่นปนลวงทวงถามมา
ฝืนจำพราก
แผลที่ฝากมากแล้วแก้วพี่จ๋า
ทั้งฉีกขาดหวาดกลัวทั่วกายา
อนิจจาคราปลงสงสารใจ
1649
44
0
หน้าส่วนตัว
