เขาสอยดาว
มันฆ่าหมดทุกตำรับสรรพสัตว์
ไม่ผูกมัดกับผู้ใดใครทั้งสิ้น
ไม่ใช่เหี้ยมเป็นโขมดหรือโฉดฉิน
มันไม่ยินไม่ยลเสียงก่นด่า
มันฆ่าความแน่นหนุ่มกระชุ่มกระชวย
ฆ่าความสวยความสาวพราวสิเน่หา
มันฆ่านุ่มนวลละมุนอุ่นกายา
เป็นแห้งเหี่ยวเฉื่อยชาเข้ามาแทน
มันฆ่าหวานไพเราะเสนาะเสียง
เป็นสำเนียงแหบปร่าพร่าเหลือแสน
ทั้งกำลังวังชาขาแขนแมน
มาทดแทนด้วยไม้เท้ายันเข่าเดิน
มันฆ่าเต่งฆ่าตึงให้บึ้งหย่อน
เคยนุ่มอ่อนหวานสวยอายขวยเขิน
เป็นเย็นชาไม่วิตกสะทกสะเทิ้น
เพราะเผชิญเห็นมาแล้วทุกแววตา
มันฆ่าความทรงจำที่ย้ำแม่น
สิ่งง่ายแสนกลับลืมหลงพะวงหา
เคยฉับไวกลายเป็นเนือยและเฉื่อยชา
ไม่ร่ำหาอยากได้อีกสัก