คนมัน..ว่าง
ทีลอซู ผู้ยิ่งใหญ่อยู่ไพรหน้า
พ้นแนวป่าคงจะถึงซึ่งที่หมาย
แต่พอถามไกด์ต้นตอบหน้าตาย
ยังไม่วายต้องเดินอีกเพลินเลย
ว่าแล้วเราเตรียมกายสะพายกล้อง
แหงนหน้ามองท้องฟ้าพาใจหาย
สิบกิโลต้องเดินคงเจียนตาย
มองสหายจับมือมั่นบ่ยั่นลุย..
พอมาถึงที่พักประจักษ์แจ้ง
แดดทอแสงอ่อนล้าเหมือนขานี้
ไม่ได้เห็นน้ำตกกันซักที
พักก่อนพี่ไกด์บอกไม่หลอกกัน
ทีลอซู โอ้ละหนอจะรอเจ้า
พรุ่งนี้เช้าพี่จะเห็นเช่นสวรรค์
เย็นนี้น้องทำกับข้าวให้ทานกัน
ให้นอนฝันก่อนพานพบประสบจริง
ปูเต้นท์นอนกลางดาวสกาวฟ้า
พร่างพรูตานอนดูกระหนุงหนิง
เล่านิทานชวนหัวสนุกจริง
นอนแอบอิงเพื่อนรักหยุดพักใจ
พรุ่งนี้เช้าก็จะได้เห็