นอนนิ่งนิ่งในที่นอนนวลนุ่ม จำปีตูมเย้ยนัยน์ตากับฟ้าฝัน แดดอ่อนอ่อนวอนหวานตามตะวัน จูบรับขวัญดวงชีวาว่าแสนรัก ดวงใจแย้มยิ้มกับโลกใส สว่างไสวสุริยามาทายทัก วันและคืนผันผ่านมานานนัก สอนค่าภักดิ์รู้ค่างามนิยามดี โศกชีวิตจิตหนึ่งซึ้งพระธรรม เฝ้าอบร่ำพร่ำนึกฝึกวิถี รู้ละวางกระจ่างแจ้งกรรมชั่วดี สอนชีวีว่าชีวาใช่ช้านาน ชีพชื่นด้วยน้ำค้างคำอมฤต ทิพย์นิมิตสิ้นโศกโลกแสนหวาน แลสรรพสิ่งทิ้งอัตตาเคยร้าวราน ดั่งบัวบานเหนือน้ำยามต้องแสงตะวัน....! .................................
3008
2
0
หน้าส่วนตัว
