หนุ่มน้อย.
ไม่สื่อกันสองวันนั้นนานมาก
ทุกคมปากฝากไว้ไม่ห่างหาย
เหม่อมองฟ้าทุกคืนค่ำอยู่ร่ำไป
คิดถึงนุชสุดหัวใจอยู่ไกลตา
ทุกห้องใจฝากให้จนสิ้นหมด
ภาพปรากฏจารจดบนฟากฟ้า
ความทรงจำที่บากคือปากกา
บนกระดาษคือแผ่นฟ้าดาราราย
ทุกถ้อยความสื่อให้ไม่หมดสิ้น
ยังคอยรินคลายปมที่ตรมไหม้
รอสักวันรอภิรมย์วันสมใจ
ขอเพียงให้เวลาผ่านการรอคอย
สัมผัสใจกันมั่นแม่นให้แน่นหนา
ต่างก้าวข้ามพงหนามมามิได้น้อย
ให้แหงนมองดาวเดือนที่เลื่อนลอย
จะรอคอยถึงฝั่งฝันวันวิวาห์
ขอส่งใจมาให้ได้ยลยิน
คนแดนดินถิ่นไกลส่งไปหา
คิดถึงคุณทุกวันทุกเวลา
ปรารถนาวันชื่นสุขทุกลมหายใจ
อรุณรุ่งแสงจะทอ ลออฟ้า
แย้มนภาแจ่ม