ม้าก้านกล้วย
ยามเมื่อแสงสุดท้ายจะคลายขาบ
แดดที่อาบขอบฟ้าจะลาร้อน
ยามเมื่อเย็นสายัณห์ตะวันรอน
แดดที่อ่อนแสงลงคงเลือนหาย
เหมือนเป็นสิ่งฉุกใจให้กระจ่าง
แดดสว่างจ้าใสในยามสาย
พลังร้อนแรงนั้นอันตราย
ยังวับวายยามอัสดงเยือน
ศักดิเดชเขตสว่างนั้นจางจืด
มีม่านมืดแห่งราตรีนี้กลบเกลื่อน
โพยมแดงแสงสางเริ่มรางเลือน
ซึ่งดูเหมือนเพลงมนต์สนธยา
นั่งใจลอยรำพึงถึงมนุษย์
เมื่อที่สุดแห่งวัยวันอันแกร่งกล้า
เรี่ยวแรงโรยเริ่มลุล่วงห้วงชรา
หลังฟันฝ่าอดีตกาลนานลำนำ
ประกายกล้ากลางเที่ยงเยี่ยงแดดแรง
ประกาศแกร่งรุกระดมโหมกระหน่ำ
ประกอบภารกิจคิดกระทำ
ประกวดงานประการงำนำหน้าไป
โถมทุกปัจจัยให้เต็มที่
ยอมพลีเพื่องานสถา
2659
4
0
หน้าส่วนตัว
