อาภาภัส
เปิดวิทยุนะ คนดีมามะ มาฟังนิทาน
กาลครั้งหนึ่ง แดนซึ่งเล่าขาน ผู้คนผันผ่าน ต้องหันเมียงมอง
ใต้ต้นไม้ใหญ่ ชายชราไซร้ หน้าใสยิ้มย่อง
ผูกเรื่องเฟื่องฟู ให้หนูเอี่ยมอ่อง ลุกนั่งยองยอง แหงนคอหูฟัง
บนฟ้าเมฆขาว มีมือใหญ่ยาว ถือปี๊บถือถัง
คอยจ้องตามติด ใครจิตน่าชัง ไม่เรียนตึงตัง ได้ถังขี้เลน
รวมหลากมากมูล ขี้เกียจเพิ่มพูน กลายรูปจิ้งเหลน
ตัวเงาลายย่น วิ่งวนโจนเผ่น ใครเห็นเบี่ยงเบน กลัวพกตกใจ
เป็นเช่นนั้นแท้ จิ้งเหลนย่ำแย่ เศร้าสร้อยหมดใส
ด้วยครั้งเป็นมนุษย์ ชอบหยุดเรียนไง หัวหลิมหดไกล ใครใครหวั่นกลัว
หากเลือกทางถูก สำนึกดีปลูก คงมิ
1239
3
0
หน้าส่วนตัว
