นกตะวัน
เอ๊ก อี๊ เอ๊ก เอ๊ก เสียงไก่ป่าดังขึ้นแต่เช้าตรู่ ปลุกผมให้ตื่นขึ้นต้อนรับเช้าวันใหม่ที่ยังคงมืดมิดปิดบังแมกไม้และขุนเขา ตามแบบฉบับของฤดูหนาวที่กลางคืนยาวกว่ากลางวัน เนื่องจากท้องฟ้ายังมืดมิด ผมจึงนอนต่อไปอีกสักพัก จนเลยเวลา 06.00 น. พอฟ้าเริ่มสาง จึงตื่นขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน จัดข้าวของใส่เป้ และหาอาหารเช้าใส่ท้อง ในขณะที่แสงทองเริ่มส่องฟากฟ้า แล้วสว่างจ้าเหนือหุบเขาที่มองลงไปไกลลิบเป็นแอ่งที่ราบของอำเภอฝาง
เช้าวันใหม่ไสวสว่างกลางขุนเขา
แดดโลมเล้าเฝ้าส่องแสงต้องใส
ป่าทั้งผืนตื่นจากหลับรับอุทัย
หมู่แมกไม้ใสเชียวเขียวแซมทอง
เหล่าวิหคนกป่าต่างหากิน
ผีเสื้อผินบินว่อนร่อนลอยล