รำพันร่ำร้องก้องท้องฟ้า กู่เรียกคนไกลตา..ว่ารักเสมอ ข้ามขอบฟ้าไกล..ถึงใจเธอ ฝากคำพร่ำเพ้อ..ถึงเธอผู้ห่างไกล ฝากสายลมพัดผ่าน ในห้วงแห่งรัตติกาล...ที่ฝันไฝ่ ฝากดาวเรียงร้อยเป็น..หัวใจ แทนความรู้สึกที่เก็บไว้..ให้เธอ มองดาวดวงเดียวกัน..รึเปล่า อ้างว้างเงียบงัน..เหมือนกันรึฉันเพ้อ คิดถึงกันบ้างใหม..ใส่ใจกันบ้างใหมเธอ ผ่านดาวน้อย..บอกเธอ..ว่าอยากเจอมากกว่าใคร