แทนคุณแทนไท
...เขียนที่นี่...
...พฤษาคม ๔๙
...วันรวีที่รัก....
...เดือนนี้แท้แล้วเป็นฤดูไหนกันนะ
...เมื่อคืน
...ผมแอบใช้เวลาเงียบๆ ปล่อยจินตนาไปถึงคุณ
...
...คุณผู้ซึ่งเป็นดุจนางฟ้า
...แหละเป็นเกือบทุกความภาคภูมิในความเป็นปัจจุบันนี้
...
...แม้แสงแห่งดวงดาวในเมืองใหญ่
...ไม่อาจนำพาความคิดถึงที่ผมปรารรถนาส่งไปถึงคุณได้
...
...แต่หวังยังมีนะครับคนดี
...ว่าความเงียบเหงา แหละมนต์มืดแห่งราตรีกาล
...จะนำถ้อยความที่ท้นรู้สึกนี้ ไปกระซิบบอกคุณ
...
...ห่วงคุณจังเลยคนดี
...วินาทีนี้คุณจะเป็นเช่นไรหนอ
...
...ถ้าคุณคิดถึงใคร ก็อย่าให้กินพื้นที่ในหัวใจที่จะคิดถึงผมนะ
...
...คุณอาจแอบหัว