ในคืนค่ำที่เงียบสนิท คนที่เคยชิดหายห่าง เศร้าระทมเดียวดายเหว่ว้าง ใยเล่าคนนำทางทิ้งไป ไม่ร้องขอความช่วยเหลือ เพียงแค่แผ่เผื่อมาให้ ไม่หวังรักหวังเพียงน้าใจ หวังเป็นหนึ่งในสมาชิก thaipoem สักคน เคยเขียนเมื่อครั้งก่อน บทกลอนไม่ซึ้งแต่สับสน เขียนเรื่องราวที่ร้าวระคน เขียนด้วยใจที่จับจน....เหม่อลอย คล้าย ๆ ตะวันจะมืดดับ แต่แค่เพียงลาลับเมื่อบ่ายคล้อย เช้าก็มาเมื่อวันใหม่ไม่เสื่อมคลอย หวังเพียงเกลอและกลอย.....ดูแล
802
3
0
หน้าส่วนตัว
