เรื่องสั้น นิยาย

จดหมาย ถึงคนเคยร่วมทาง

ถึง   ที่รักของผม

      เวลาแห่งการอยู่ร่วมกันของเรา คงเดินทางมาถึงที่สุดแห่งปลายทาง
ของเราแล้วเราคงไม่สามารถใช้ชีวิต หรืออยู่ร่วมหัวใจด้วยกันได้อีก 
มิใช่ว่าเราหมดรักกัน มิใช่ว่าใครต่างมีใครอื่น แต่เพราะว่า  เราต่างมีอะไร
ที่เหมือนกันมาก  มากเสียจนเราต่างเกลียดตัวเองที่เราต่างเป็นอย่างนั้น

      รู้ไหมคุณเคยเป็นยิ่งกว่าชีวิต กว่าลมหายใจ ณ เวลานั้น แต่เวลานี้
คุณเหมือนอากาศที่ใช้หายใจ ชั่วทุกวินาที แต่ ไม่เคยรู้สึกว่าเราได้สูด
เอามันเข้าไป จนเรากำลังจะขาดมันนั่นแหละ เราจึงเริ่มรู้สึกตัว 
ว่าเราไม่อาจขาดมันได้

      เราคงมีเส้นทางที่เหมือนกัน แต่เราไม่สามารถไปด้วยกันได้ เราคงทิ้ง				
 1925    3    0