ม้าก้านกล้วย
ปิงเอย เอ่อจน แม่ล้นฝั่ง
หลากหลั่งล้างไหลใดกันหนอ
หนักหน่วง เหลือต้าน สะท้านท้อ
พักพอเถิดแม่ เฮาแพ้ภัย
หวังรื่น รมย์แม่ ปิงแผ่ป้อง
จึงครองพาราอยู่อาศัย
ยึดฝั่งปิงอยู่รู้แก่ใจ
นับกาลนานไกลหลายร้อยปี
บ่เกยหันแม่ กระแสเกรี้ยว
กำเดียวหลามรวมท่วมล้นปรี่
บ๋ฮู้กองล่องกลหนตางหนี
ตึงบ่มี ตี้หลบภัย ณ ใดกัน
วอนแม่ วารี ศรีเวียงพิงค์
สางสิง ผีร้าย ตนใดนั่น
อุทกสาปสา แทบจาบัลย์
โทษทัณฑ์ อินทรา หรืออาภัพ
หนตาง กลับกลาย เป็นสายน้ำ
แจ่งขะต้ำ จมต่ำ ระกำกลับ
สูญสินสิ้นเพียง จะเซี่ยงทรัพย์
ฉวยจับ หยิบมือ พอถือไหว
ปิงแม่เอ่อท้นจนล้นท่วม
น้ำรวมร้อยแหล่งรุนแรงไหล
ท่วมบ้าน เมืองหมด รันทดใจ
เชี
1611
3
0
หน้าส่วนตัว
