11 กุมภาพันธ์ 2550 22:04 น.
ลานเทวา
ความเป็นคนย่อยยับ
จนอับในวิถี
โศกอุราประดามี
ชีวีทุกข์ดักดาน
ใครแลใครเห็น
ความลำเค็ญมิพ้นผ่าน
ดอกเบี้ยงามเบิกบาน
ดอกเหงื่อรานหลั่งโลมริน
แดนดินดั่งแดนเดือด
แดงสายเลือดมิหายสิ้น
กี่ศพซบแผ่นดิน
กี่ชีวินที่ลาลับ
ผิดหรือที่มาเกิด
สัตว์ประเสริฐใดสดับ
เผลอฆ่าเผลอเผายับ
โศกมิซับหรือไรใจ
แผ่นดินเอ็งมิใช่เจ้า
ไยถึงเฝ้าคิดเป็นใหญ่
โลกนี้ใช่ของใคร
เหตุอะไรถึงอยากครอง
จะฉิบหายในวันพรุ่ง
ยังจะยุ่งหยิ่งผยอง
เหลิงอำนาจวาดลำพอง
หลงคะนองหรือพ้นตาย
สัตว์เอย ! สัตว์
หยุดกินกัดความดีงามและความหมาย
หยุดเบียดเบียนหัวใจให้วุ่นวาย
หยุดสร้างความฉิบหายให้แผ่นดิน
ลานเทวา
11 กุมภาพันธ์ 2550 21:47 น.
ลานเทวา
"อย่าไปข้ามคนล้ม" ย่ำจมมิด
จะเป็นพิษเป็นภัยในภายหลัง
"อย่าไปข่มคนรู้"ให้ดูชัง
เป็นเรามั่งคิดอย่างไรตรองใจดู
''อย่าไปขู่คนกล้า''ท้าความเก่ง
เรายำเกรงดีเขาไว้ใช่อดสู
''อย่าริท้าคนพาล''รานพันตู
สันดานเขาเรารู้อยู่เต็มใจ
''อย่าไปวานคนร้าย''ให้ทำผิด
คนร้ายจิตจชั่วช้ากว่าไหนไหน
''อย่าริขายคนรัก''จักเกิดภัย
มอบรักให้มั่นคงจงระวัง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลานเทวา
หน้าส่วนตัว
1253
