ละอองเมฆลอยล่องบนท้องฟ้าเพียงเงยหน้ามองเหม่อเธอจะเห็นดวงอาทิตย์อัสดงลงยามเย็นย่อมยังเป็นเช่นนั้นมิผันไปหาดทรายขาวทอดยาวยามก้าวผ่านกระเซ็นซ่านเกลียวคลื่นดาษดื่นไหวฟองสีขาวพราวแพรวยังแววไวตราตรึงใจไม่เลือนเหมือนเคยมาบนถนนสายนี้มีเธอ - ฉันก้าวตามฝันด้วยแรงแสวงหาเป็นดั่งเงาของกันวันผ่านมาในโลกล้าหมุนวนบนห้วงกาลภาพเบลอฝันที่โลกอุปโลกน์นี้อาจจะมีเพียงรักจักผสานเศษเสี้ยวใจแตกร้าวมายาวนานพาก้าวผ่านโลกแห่งเงาอันเศร้าตรมเปิดใจเธอเถอะจะพบประสบสิ่งความเป็นจริงหนึ่งเดียวเกี่ยวสุขสมณ ปลายทางนั่นไงในสายลมมีเงาร่มแมกไม้ให้พักพิง...
เสียงพลุดอกไม้ไฟไหวเลื่อนลั่นดังสนั่นสะท้านทรวงล่วง พ.ศ.เคล้าเสียงเพลงรื่นเริงบันเทิงคลอแสงสีล่อประชาชาวดั่งราวแมลงคืนส่งท้ายปีเก่าเข้าปีใหม่ควรสุกใสฤาเศร้าเฝ้าแสลงเรื่องราวหลากมากมายกลายเปลี่ยนแปลงสู่จุดแห่งหนใดสุดใคร่ครวญยังยืนหยัดด้วยหายใจยังไม่หยุดจะทรงทรุดตามกาลผ่านผันผวนคงหัวเราะยิ้มได้ไม่แปรปรวนท่ามหมู่มวลละครเศร้าเคล้าโลกาด้วยความหวังยังมีที่ไกลลิบมาดหมายหยิบดวงดาวพราวเวหาดาวแห่งรักเพริศพราวดาวศรัทธานำกลับมามอบโลกดับโศกตรม...
Hallo Buddha why do you cry ?In your stone heart how much desire ?Why do your tears stream down the sea ?Why give your love to the pebbles ?Oh Buddha , oh Buddha,Why did you leave Nirvana ?What is here to search for ?Endless pain or sorrow ?Oh Buddha , oh Buddha,Hurry now leave Samsara.Back to where no sorrow,Only joy eternal,Only love no border.Hallo Buddha why do you smile ?In your stone heart is full of light.Why do your arms embrace the world ?Why does your love shine forever ?Oh Buddha , oh Buddha.By Supreme Master Ching Hai
บนถนนหลากสายย่างกรายผ่านแดนกันดารดงดอยด้อยแสงสีค่อยบุกป่าฝ่าดงแดนพงพีเร่งจรลีสร้างทางถิ่นร้างไกลตัดถนนหนทางวางระบบเพียงครันครบสิ่งสรรพ์บรรเจิดไสวมีประปาทุกแห่งมีแสงไฟประชาใช้ถ้วนหน้าหลังคาเรือนบางเส้นทางอาจร้างด้วยห่างเหินถึงเธอเดินเดียวดายคล้ายถิ่นเถื่อนโปรดวางใจดวงแขไม่แชเชือนจะคล้อยเคลื่อนไปถึงพึงรอคอยหากจริงใจตั้งจิตอธิษฐานแทนสื่อสารระหว่างกันวันเหงาหงอยสักวันถึงตรึงจิตสถิตรอยเพียงรอคอยเส้นทางวางถึงเธอ...
สิ้นเดือนเจ็ดฝนจางเจ้าห่างหายใจละลายกลางฝนหล่นเวหาเจ้าปีวอกหลอกพี่หนีลับตาทิ้งทุ่งนาเข้ากรุงลืมคุ้งแควด้วยอำนาจเงินตราพารักล่มหลงนิยมรถใหม่ไม่แยแสลืมรถเก่าเคยขับไปลับแลมาพ่ายแพ้ความจนดั้นด้นไกลตีค่าเงินเกินกว่าคำว่ารักลืมรสผักริมรั้วมัวหลงใหลรสอาหารจานด่วนชวนชื่นใจอบอุ่นในห้องแอร์เลยแปรปรวนทิ้งคนคอยบนแคร่ใต้แคใหญ่ฝักใฝ่ใจเดินห้างห่างนาสวนรมควันพิษจนงงคงเซซวนทำเนื้อนวลลืมลมห่มทุ่งธารขออวยพรเจ้าไปได้ดีเถิดอย่าต้องเกิดเหตุร้ายกลายร้าวฉานจงอยู่ดีมีสุขทุกวันวารอย่าซมซานเหมือนพี่ที่เก้อคอย...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
3408
