พรหมลิขิตขีดเขียนเพียรเสกสรรพานพบกันแล้วจากจำพรากหายดั่งลมไล้พัดผ่านพานมลายเพียงมุ่งหมายหยอกเย้ากระเซ้าทรวงกว่าจะซึ้งน้ำใจยามใกล้ชิดจวนสนิทแนบใจให้ห่วงหวงจากแปลกหน้ามาคุ้นอุ่นในทรวงมาลาล่วงลับหายดั่งสายลมฟ้าเปลี่ยนสีเมื่อวันเธอนั้นจากมาไกลพรากห่างตาพาขื่นขมจะดีร้ายอย่างไรให้ตรอมตรมเคยนิยมกลายเหงาเศร้าฤดีเธอนำพาแรงใจไปห่างเหินยามเราเดินเส้นทางต่างวิถีนั่งคอยนับเวลาทุกนาทีพบคนดีอีกครั้งดั่งเลื่อนลอยอะไรหรือที่เธอละเมอฝัน ?เพียรหมายมั่นใฝ่หาเอื้อมคว้าสอยจึงเหินห่างร้างไกลไร้ร่องรอยทิ้งคนคอยที่เก่าเฝ้าอาลัย...
The sun is shining ,but there's no light for me .The moon is high in the sky ,but I still can't sleep .I know you are somewhere , smiling ,just like the sun shining ,but not for me .The greatest distance on earthis not north and south ,it is when I am right in front of youand you do not know that I love you .You knew I loved youyou knew I cared .Then , why when I needed you ,you were never there ?You can break my heart a million times ,but I will not fear love .It is not love that caused my pain ,but caring for someone who could notfeel my love .If I had only one wish for you ,my love , it would be for youto someday be able to love someoneas much as I have always loved you .
เธอปลงคิ้วปลงผมห่มกาสามาดหมายมาพึ่งพระธรรมนำมรรคผลรักษาศีลเคร่งวินัยใฝ่กมลหวังหลุดพ้นสงสารซมซานมาวงพักตร์งามเผยเค้าเงาวิตกประหนึ่งนกบาดเจ็บเหน็บสังขาร์เสียงท่องบ่นระคนเศร้าเคล้ามนตราคล้ายอุราหวั่นไหวอาลัยอาวรณ์ร่องรอยแป้ง, ลิปสติกริมฝีปากยังเหลือซากรางเลือนเกลื่อนสลอนเครื่องสำอางจางจางดั่งทางจรล้วนเก็บซ่อนรักษาในท่าทีเธอจะพบพุทธะกระนั้นหรือ ?ทั้งยังถือแบกโลกใจโศกศรีเก็บความแค้นโกรธาบรรดามีฤาเพียงหนีสังคมความวุ่นวายฤาเพียงหลีกเกมรักเสียหลักล้มมาจ่อมจมตรมตรอมจนผอมผ่ายฤาเกลียดชังสังคมคนมากมายจึงเร้นกายหมายสงบลอบหลบมาหนี้กรรมเธอชดใช้ไปแล้วหรือ ?ฤาเพียงยื้อยั้งไว้ไม่อิดหนาสงบนอกวุ่นในใจโศกาจะแสวงหาประโยชน์ใดในพระธรรม...
โคมจันทร์แขวนขอบฟ้าพรายพร่าแสงเสียงพิณแห่งสวรรค์บรรเลงไหวจันทร์ทักทายสายธารสานสายใยสวรรค์แลโลกเชื่อมไว้ด้วยใจเดียวล่องเรือตามบทเพลงบรรเลงขานประภาคารโพ้นฟ้าตาแลเหลียวท่องชเลล้ำลึกนึกดายเดียวจิตเปล่าเปลี่ยว ณ ราตรีที่ยาวนานฟังเรื่องราวสายน้ำรำพันเอ่ยลมรำเพยพัดพลิ้วผิวละหานคุ้งแควโค้งหินโคกมากโตรกธารยากจักผ่านง่ายดายคล้ายหลุมพรางแต่คำมั่นสัญญาใจมอบให้เจ้าคอยเร่งเร้าภายในให้ถากถางแม้ทะเลไร้ฝั่งดั่งเลือนรางชีพวายวางก็จะไปให้ถึงเธอ....
มณีรัตน์ประภัสสรสะท้อนแสงล้วนเสียดแทงนัยน์เนตรวิเศษสีค่าครองเมืองหายากลำบากมีอัญมณีล้ำค่าอ่าอำไพเพชรดา มรกต งดงามเด่นนิล โกเมน มุกดา พาหลงใหลบุษราคัม ทับทิม พริ้มประไพเพทายไซร้ ไพฑูรย์ จำรูญตางามเพริศแพร้วแก้วเก้าเนาวรัตน์แจ่มจำรัสเลิศเลอชนเพ้อหาเสี่ยงชีวีพลีกายหมายได้มาด้วยรู้ค่ารัตนะไม่ละเพียรแต่ไก่กาวานรเทียวจรเล่นพานพบเห็นจินดาพาส่ายเศียรกลับทิ้งขว้างวางไว้ให้ดาษเดียรแสนอิดเอียนเมินหน้าอิดหนาใจเปรียบคำปราชญ์แจ้งธรรมน้อมนำสัจย่อมขจัดทุกข์จางสว่างไสวแต่ชนพาลกลายเมินเดินห่างไกลด้วยดวงใจมืดมิดจิตหมองมัว...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
3662
