1 สิงหาคม 2558 01:10 น.
คีตากะ
ทางลูกรังสีส้มดุจพรมทาบ
วางทอราบฉาบทาจรดฟ้าใส
ดั่งจิตรกรรังสรรค์อันพิไล
เกิดทางไกลแพรวพรายไร้ปลายทาง
สองฟากฝั่งเป็นท้องทุ่งแซมคุ้งน้ำ
กระยางย่ำเหยาะย้ายร่ายปีกหาง
ท่วงท่าทีผ่อนคลายคล้ายปล่อยวาง
ราวปราชญ์พรางเร้นกายหมายโสดา
ต้นตาลคู่ชู้ชื่นยั้งยืนหยัด
ราวบรรทัดทาบเขียนเพียรเรขา
เหมือนคู่รักผูกพันมั่นสัจจา
รักชั่วฟ้าดินสลายมิคลายคลอน
ธารน้ำใสไหลเอื่อยไม่เหนื่อยเหน็ด
เหล่าฝูงเป็ดเล่นว่ายรายสลอน
มัจฉาหยอกเยื้องกรายวนว่ายจร
ลืมทุกข์ร้อนราวโลกสิ้นโศกตรม
ต้นข้าวเขียวขจีสีสวยสด
ดินจรดฟ้าสีครามงามสวยสม
ฉากหลังเป็นภูผาทายท้าลม
ตะวันกลมชิงพลบหลบเมฆา
ปล่อยจิตใจลอยล่องกลางท้องทุ่ง
หอมจรุงกลิ่นไอดินสิ้นปรารถนา
ทุ่งรวงทองถิ่นเกิดกำเนิดมา
คือถิ่นเดียวหมายข้าฯกลบหน้านอน.....
20 กันยายน 2550 14:00 น.
คีตากะ
ข้ามภูผาสู่ป่าพนาสันฑ์
พฤกษาพันธุ์แปลกตาน่าหลงใหล
หลงเพลิดเพลินจำเริญตาหรรษาใจ
จึ่งหลงไพรเพราะประมาทขาดสังวร
คำครูแว่วว่าปล่อยวางทุกอย่างนี้
เจ้าจึงมีทุกอย่างท่านพลางสอน
ค้นพระเจ้าในใจให้พบก่อน
แล้วพระพรทุกอย่างต่างตามมา
ตามรอยเท้าครูบาอาจารย์สั่ง
หลุดจากวังเวียนวนพ้นกังขา
สู่ธารกว้างราบเรียบเย็นเยียบตา
ท้องนภาสดใสลมไหวเย็น
เหม่อมองทางข้างหน้าใจกล้าแกร่ง
แม้โรยแรงอย่างไรไม่ยากเข็ญ
ถึงเหนื่อยล้าน้ำตาพร่ากระเซ็น
มอบกายเป็นธรรมทานสานคำครู...
18 กันยายน 2550 16:20 น.
คีตากะ
คิดลงทุนลงใจไปกับรัก
ควรตระหนักรักแน่หรือแค่ขำ
เตรียมป้องกันความเสี่ยงหากเพลี่ยงพล้ำ
ควรเก็บงำสำรองใจไว้เผื่อฟาวล์
โครงการใหญ่ไม่ประมาทวางวาดแผน
ผลตอบแทนคุ้มไหมจึงไม่หนาว
รายได้พอหักต้นทุนหมุนได้ยาว
ไม่อื้อฉาวทุ่มเทพลาดรักขาดทุน
ตามตรวจสอบรอบคอบไม่บอบช้ำ
ควรจัดทำบัญชีนับสนับสนุน
รักดีอยู่หรือมีใหม่ได้-ขาดดุล
จะเพิ่มทุนหรือเลิกละต้องประเมิน
รักที่ดีต้องมีค่าสภาพคล่อง
หากคิดปองต้องใส่ใจไม่ห่างเหิน
ความเชื่อมั่นนั้นสำคัญหมั่นเชิญชวน
งมงายเพลินเขาเปลี่ยนใจใครฟูมฟาย
อนาคตไม่แน่นอนสังวรจิต
ต้องเกาะติดเทรนด์ใจไม่แหน่งหน่าย
รักฝืด-เฟ้อเจอแข็ง-อ่อนก่อนบานปลาย
ล้มละลายจ่ายต้นดอกช้ำชอกทรวง
รักดีอยู่อาจมีมือที่สาม
ต้องติดตามถามไถ่ใจห่วงหวง
ให้คุณค่าความสำคัญหมั่นตามทวง
ปล่อยนานล่วงกลายรักสูญจะวุ่นวาย
หากรักแย่แต่ไม่ถึงซึ่งลาลับ
ควรเร่งปรับโครงสร้างใหม่ไม่หนีหาย
ยื้อเวลาหาหนทางค่อยย่างกราย
อย่าปล่อยสายเกินแก้ค่อยแลมอง
เผลอฟุ่มเฟือยรักมากไปใช้เครดิต
ไปเชยชิดใครอื่นดาษดื่นผอง
โดนจับได้ไล่ทันหวั่นเลือดนอง
รักอาจต้องติดลบพบความซวย
ประหยัดออมถนอมใจในความรัก
รู้ตระหนักรักมีค่าโสภาสวย
ค่อยสะสมบ่มรอพอร่ำรวย
มีทุนช่วยเติมรักถูกมรรคา
หากรักล่มจมหายเขาหน่ายหนี
ลงทุนมีแต่เสียเพลียนักหนา
ควรเข้าวัดดัดนิสัยใช้ธรรมา
วิปัสนาดีกว่านั่งซังกะตาย !.....
18 กันยายน 2550 14:49 น.
คีตากะ
แขนและขาล้าอ่อนสัญจรทั่ว
ตาพร่ามัวเปียกชื้นสะอื้นหา
หยาดน้ำตารินไหลไหม้กายา
แบกความคิดหนักบ่าไล่คว้าเงา
เหนื่อยเกินไปหัวใจจึงได้หยุด
สู่วิมุตสงบเงียบเรียบว่างเปล่า
ตามความสุขค้นหาบ้ามัวเมา
เพียงใจเราหยุดฝันมันกลับมี
ว่างเปล่าจึงเต็มเปี่ยมใดเทียมเท่า
เพราะความเขลาครอบงำจำหลบหนี
ทิ้งตัวเองห่างไกลไร้ไมตรี
หลงวจีพูดพร่ำถ้อยคำมาร
อยู่ตรงนี้ อยู่ตรงนี้ อยู่ตรงนี้
มองให้ดีดูให้ซึ้งถึงแก่นสาร
เหนือร่างกายจิตใจไร้ห้วงกาล
สุขสราญมีเต็มแล้วเพริศแพร้วจริง.....
14 กันยายน 2550 14:26 น.
คีตากะ
ท้องฟ้ากว้างทางไกลสุดไพศาล
กางปีกต้านทานลมห่มเวหา
เหนือขุนเขาสูงเยี่ยมเทียมเมฆา
จ้าวแห่งฟ้าถลาบินนกอินทรี
ผงาดฟ้าท้าสู้มัจจุราช
ยังศัตรูขยาดหวั่นหวาดหนี
แสนองอาจสง่างามหยามไพรี
แจ้งวิถีแห่งสายลมคมปัญญา
รวดเร็วปานอัสนีที่ฉกาจ
พายุสาดฝนซัดใส่ไม่ผวา
บินสูงสุดรุดสู้สู่มรรคา
ใจแกล้วกล้าหาใครไหนเทียมทัน
เฉกชนบ่มอุดมการณ์หาญยิ่งใหญ่
ยอมสู้ภัยไม่ท้อถอยคอยแข็งขัน
ราวอินทรีผงาดฟ้ากล้าประจัญ
ใช่อกสั่นดั่งกระจอกหยอกหญ้ากอ......