ศรีตรังยังฝังใจ ......ชูช่อไสวกลางใจฉัน ดอกเด่นเห็นสำคัญ ....สีม่วงนั้นชวนฝันหา ยามแดดส่องแผดเผา ...ใบของเจ้าเร้าใจข้า เขียวขลับจับนัยน์ตา ...งามจริงหนาช่างน่ามอง อยู่ไกลถึงหาดใหญ่ .....เกือบสุดใต้ไม่เคยหมอง ใครเห็นเป็นต้องมอง .คอยจดจ้องมองแม้เงา สักวันพลันไปเยือน ...อยู่เป็นเพื่อนเตือนคลายเหงา อยากอยู่เคียงคู่เจ้า ....ได้คอยเฝ้าเช้าจรดค่ำ