กุ้งหนามแดง
เงาอดีตจ่อมจมตามสมทบ
ปราศปรารภท้วงติงนั่งพิงเสา
ภาพเชิงซ้อนหย่อนปีเป็นสีเทา
ระหว่างเราเคยหวานก่อนซานซม
หาผู้ผิดวันนี้ไม่หนีฉัน
เชิญเย้ยหยันก่อนปรับเป็นทับถม
เมื่อไม่เหลือคุณค่าให้ปรารมภ์
ขอรับความโสมมอย่างสมยอม
รู้สึกดีบ้างไหมเมื่อได้พูด
เจ็บกราวรูดแผ้วพานสิ้นหวานหอม
กลับละเลยจำแนกผู้แปลกปลอม
เหตุตรมตรอมคราวนั้นตีกันใคร
มิได้มาแก้ตัวเปลี่ยนหัวข้อ
ฤาตัดพ้อเคี่ยวเข็ญเปลี่ยนเลนส์ใหม่
ภาพลวงตาเธอ-เขา..ฉันเข้าใจ
มีตรงไหนกล่าวถึงซาบซึ้งนัก
แค่บางฉากแจกแจงแถลงร่ำ
แต่เงื่อนงำซ่อนเร้นประเด็นหลัก
แท้อำพรางเชิงลึงลงศึกรัก
สุดที่คนปากหนักจะทักท้วง
เมื่อสิ้นเยื่อขาดใยไร้ประโยช