ขอเบอร์โทรทำไม...ไม่ให้หรอก อย่ามาหลอกให้ฉันใจหวั่นไหว ถ้าคิดถึงฉันล่ะ....จะทำไง เธอถามไว้ในครั้งนี้ที่พบกัน ไม่ต้องมาโกหกใจฉันไม่เชื่อ คิดถึงจริงเมื่อไหร่เนี่ย..เบื่อจะฝัน เบื่อสายตาซึ้งๆซึ่งมองกัน เบื่อคำหวาน..หวานแต่ปากหากใจลวง งั้นให้ฉันโทรหาเหรอ....เชอะ...ฝันค้าง โทรทำไมให้เปลืองตังค์..ช่างคิดขวาง ไม่อยากพูดคุยด้วยหรอกคนหลอกลวง อย่ามาห่วง..ทั้งที่ใจเธอไม่แคร์ ถ้าจะคิดหลอกฉัน..มันไม่ง่าย.. ฉันเปลี่ยนไปจากที่เชื่อในรักแท้ ไปเสียเถอะ..ไม่มีล่ะจะเหลียวแล.. เธอก็แค่คนหลายใจ...เชื่อไม่ลง