ครูพิม
สัมผัสรักด้วยใจห่วงใยถึง
สัมผัสตรึงดวงจิตคิดสับสน
สัมผัสสื่อถึงใจไยกังวล
สัมผัสคนสัมผัสรักเยือนทักทาย
พิไรร่ำคร่ำครวญหวนละห้อย
พิไรคอยร่ำหากลัวจะหาย
พิไรเพ้อเผลอจนกระวนกระวาย
พิไรคล้าย..คล้ายครวญ...หวนรำพึง
ยากจะตัดใจข่มล่มรักก่อ
ยากจะห่อรักห่มจมคิดถึง
ยากจะลืมรักซ้อนซ่อนคำนึง
ยากจะดึงใจคืน...แสนขื่นใจ
ใจเอ๋ยใจสับสนวกวนนัก
ใจเอ๋ยใจไยรักมิผลักไส
ใจเอ๋ยใจกลัวทุกข์รุกลามไกล
ใจเอ๋ยใจ...สงสารนัก...ครารักเยือน
จึงขอหยุดใจรักพักตรงนี้
จึงขอมีเพียงสองใจไม่คลาเคลื่อน
จึงขอใจพี่ห่มใจไม่ลาเลือน
จึงขอเยือน...รักสุดท้าย...มอบให้คุณ...