วันนี้ฉันเริ่มรู้สึกท้อ ป่วยการต่อล้อต่อเถียง ไม่อยากถกถ้อยสำเนียง ส่งเสียงวุ่นวายวกวน ปวดหัวกับเรื่องหนักหนัก อยากพักคลายใจหลายหน แต่ฉันยังต้องนั่งทน อับจนทำต่อเรื่อยไป แม้อยากวิ่งหนีเปิดเปิง ระเริงไปหาที่หย่อนใจ เผื่อจะช่วยให้สดใส ชีวิตไร้ทุกข์หม่นหมอง แต่มันไม่อาจทำได้ จึงนั่งจ่มทนกับปัญหา จนท้อเหนื่อยใจเบื่อระอา หนักหนามากมายเกินพอ หากได้พักผ่อนสักนิด ชีวิตคงดีเหลือหลาย เอาใจไปนั่งผ่อนคลาย สบายใจขึ้นบ้างยังดี ...จะมีวันไหนที่ได้หยุดพักกับเขาบ้างนะ...
1373
4
0
หน้าส่วนตัว
