พิมญดา
เงียบเกินไปหรือปล่าวเล่าคนดี
นับนาทีเฝ้ารอท้อใจนัก
ตอนนี้ฉันเหมือนป่วยอาการหนัก
รอความรักชโลมพรมหัวใจ
ไม่รู้เธอจำได้หรือไม่จำ
คนที่ช้ำรออยู่รู้บ้างไหม
เสียงเบิร์ดเดย์ที่รักมักหายไป
ดอกกุหลาบวาเลนไลน์ไม่เห็นมา
ทนไม่ไหวหัวใจบอกคิดถึง
ส่งบัตรเชิญซองหนึ่งถึงเธอหนา
ถ้อยรำพันคำมั่นในสัญญา
โปรดรีบมาเคลียร์ใจในรักเรา
ยังรักกันส่งเสียงเพียงกดโทร
แค่ฮัลโหลใจฟื้นลืมความเหงา
ไม่อยากหวังลมลมตรมกับเงา
ความว่างเปล่าร้าวรอนนอนระทม
บัตรเชิญของความรักสลักถ้อย
จากคนน้อยใจนักรักขื่นขม
หวังว่าเธอได้รับคงชื่นชม
กลับมาพรมใจน้อยคอยเธอคืน