...อยากเขียนอะไรมากมาย แต่เขียนไม่ได้อย่างที่ใจอยากเขียน ทั้งที่ตั้งใจจริงว่าจะพากเพียร จะลองเขียนความรู้สึกทั้งหมดใจ ...หน้ากระดาษยังคงว่างเปล่า ในหัวใจเหน็บหนาว..ร้าวไหว ไม่อาจเขียนข้อความใด-ใด มีแต่หยดน้ำใส-ใสไหลรินมา ...อุตส่าห์เตรียมใจมาแล้วอย่างดี ว่าต่อแต่นี้จะไม่มีความเหว่ว้า จะไม่มีหยดน้ำอุ่นอุ่นตรงแววตา แล้วความรู้สึกที่ฉันกำลังเผชิญหน้า..มันคืออะไร ...ก็พยายามที่จะลืมเธอแล้ว แต่เสียงเธอยังดังแว่วไม่ห่างหาย และยังชัดเจนยิ่งขึ้นในหัวใจ ไม่รู้ต้องทำอย่างไร..ในเมื่อหัวใจไม่อาจจะลืม
638
5
0
หน้าส่วนตัว
