ฤทธิ์ ศรีดวง
หนาวสะท้านกว่าวานซืนหรือคืนไหน
คืนนี้ไฟส่องสลัวดูมัวหม่น
ในซอกสุดอุดอู้ร้างผู้คน
ชีพหนึ่งหล่นกลางทะเลแห่งเวลา
อยากกลับหาแม่พ่อเพื่อขอโทษ
หรือแม่โกรธไม่ถามไม่ตามหา
ซุกกายนอนค่อนคืนชื้นน้ำตา
ไร้ผืนผ้ากันลมเคยห่มนอน
หนาวจนสั่นไส้กิ่วหิวจนหลับ
ฝันว่ากลับบ้านอุ่นได้หนุนหมอน
ในอ้อมกอดปลอดภัยแม่ให้พร
ฝันเลยย้อนคืนไปเมื่อวัยเยาว์
แม่ชราร่างกายดูผ่ายผอม
ลูกผู้พร้อมรับบาปมากราบเท้า
กอดกระชับรับขวัญลูกสั่นเทา
น้ำตาเคล้าคลอคลอ..แม่รอคอย
สุขชั่วยาม..ความจริงยิ่งท้อแท้
ไม่เคยเห็นหน้าแม่ตั้งแต่น้อย
หลับตาคว้ากลัวสุดฝันหลุดลอย
จะไม่ปล่อยฝันลับไปกับเงา
ลมราตรีดึกสงัดยังพัดโบก
คื
1323
5
0
หน้าส่วนตัว
