เรียมเอ๋ยเคยอยู่เคล้า เคลียคลอ เรียมพี่เฝ้าพนอ ดั่งแก้ว ด้วยรักจึ่งเฝ้ารอ มิย่อ ท้อใจ แล้วไฉนใยเจ้า จึ่งได้เรรวน นึกหวนคิดติดเจ้า ในใจ ฝังติดมิดทรวงใน กลัดกลุ้ม คิดฟุ้งซ่านปานไฟ ไหม้เผา จนเกรียม เพราะบ่ได้ระแวง จึ่งต้องร้อนรน
1702
5
0
หน้าส่วนตัว
